29 Mayıs 2013 Çarşamba

Nilüfer'in Kreşe Başlaması

3.5 yaşına kadar evde büyük bir özenle bakılan kızımız Nilüfer için gerçek hayatla tanışma zamanı gelmişti, evde bakıcısı ile canı çok sıkılıyordu, sürekli arkadaş istiyor, biz ebeveynlerini kendisine oyun arkadaşı yapmak istiyordu, yorgun argın geç saatlerde işten gelen bir anne ve baba için bu çok kolay olmuyordu, çocukta enerji patlaması yaşanırken bizde enerji nerede ise bitik oluyordu ve aynı frekansı yakalamamız mümkün olmuyordu, artık vakit gelmişti, kızımızın sosyalleşmesi kendisine bir oyun grubu kurması arkadaş edinmesi gerekiyordu, bizim için kolay olmayacaktı çünkü biz sabah erken saatte çıktığımızda kızımızı okula hazırlayacak birine yani yine bakıcıya ihtiyacımız olacaktı bir de üzerine ilaveten kreş ücreti ekleneceğinden giderimiz ikiye katlanmış olacaktı, ama evdeki yaban gülünün sosyalleşmesi için bu duruma katlanmak zorundaydık,

Eylül 2012 ayında kızımız kreşe başladı, servisle gelip gitmesi gerekiyordu, uzaklık dezavantajına rağmen kreşin biraz iyi olması nedeni ile servisle gelip gitmesinin zor olmayacağına kanaat getirmiştik, ancak fanustaki gülün dışarı çıkması ile ilk sorunlar başlamıştı, servisle gittiği 10 dk lık yol bile kızıma fazla gelmiş birkaç hafta kusma şikayetleri ile servis maceramız hızlı başlamıştı, sonraları bu durum normale dönmüştü ancak bizi daha farklı sorunlar bekliyordu.

Gerçek hayatla tanışan kızımız hayatın kendi etrafında dönmediğini okulda kendi yemeğini kendi yemesi gerektiğini kendi ayakkabısını kendisi giymesi gerektiğini öğrenince bu duruma isyan etmişti.Sürekli ilgi gösterilen her dediği yapılan kızım yemeğini öğretmenin yedirmesini bekliyor her ihtiyacına başkalarının koşmasını istiyor ve istekleri yapılmayınca agresif bir tutum sergilemeye başlamıştı, Öğretmeniz Ayşe Hanım bu durumu düzeltmek için aylarca uğraş verdi ve sonunda başardı, kızım inadı bıraktı ve kendi işini kendi yapması gerektiğini zor da olsa anladı.

Çocukların anne babayı kullanma eğilimlerinin çok fazla olduğunu bilmememiz her dediğini yapmamız her yardımına koşmamızın faydadan çok zarar getirdiğini böylelikle anlamış olduk.

Bu yüzdendir ki kreş veya okul öncesi çocukların bir dediğini iki etmemek,  kişisel gelişimi için yanlışta yapsa üzerine de dökse çok geç te yapsa müdahele etmemek ve sabırla onlara şans tanımak gerekiyor.





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder